Τι προκαλεί το σύνδρομο εντερικής μικροβιακής υπερανάπτυξης (SIBO);
Το σύνδρομο εντερικής μικροβιακής υπερανάπτυξης (SIBO) συμβαίνει όταν η χλωρίδα του παχέος εντέρου αναπτύσσεται προς τα άνω για να αποικίσει το λεπτό έντερο.
Η μικροχλωρίδα του λεπτού εντέρου είναι συνήθως περιορισμένη σε αριθμό, μικρότερη από 105 μονάδες που σχηματίζουν αποικίες ανά mL εντερικού υγρού. Αυτός ο αριθμός είναι κάπως αυθαίρετος, λόγω της έντονης απροθυμίας των περισσότερων εντερικών βακτηριδίων να αναπτυχθούν στην καλλιέργεια.
Στομάχι που <<διαμορφώθηκε>> από βακτήρια
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα βακτήρια του παχέος εντέρου μεγαλώνουν στο έντερο και πολλαπλασιάζονται για να προκαλέσουν το σύνδρομο εντερικής μικροβιακής υπερανάπτυξης (SIBO).
Αυτά περιλαμβάνουν:
Ανατομικές αιτίες
Αυτά συχνά προκαλούν στασιμότητα των βακτηριδίων, γεγονός που οδηγεί στην υπερανάπτυξη τους, τόσο λόγω της έλλειψης προώθησης των βακτηριδίων όσο και επειδή τα τρόφιμα διατηρούνται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα
Χειρουργικές επεμβάσεις που προκαλούν το σχηματισμό αναστομώσεων ή τυφλών τμημάτων στο έντερο, όπως στις επεμβάσεις Billroth II ή Roux-en-Y
Τα συρίγγια ή οι στενώσεις του λεπτού εντέρου όπως συμβαίνει στη νόσο του Crohn, μετά από ακτινοβολία και μείζονα ανακατασκευή του εντέρου, η οποία μπορεί επίσης να προάγει την ανώμαλη διέλευση βακτηρίων μεταξύ του άνω και κάτω λεπτού εντέρου
Ιατρικές παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν σχηματισμό εκκολπωμάτων, όπως η νόσος του Crohn
Η εκκολπωμάτωση του λεπτού εντέρου με το σχηματισμό σάκων που επιτρέπουν την ανάπτυξη περισσότερων βακτηρίων από το φυσιολογικό, τα οποία είναι πιο συνηθισμένα στους άνδρες και μπορεί να σχετίζονται με διαταραχές όπως μυοπάθειες και νευροπάθειες ή διαταραχές συνδετικού ιστού όπως προοδευτική συστηματική σκλήρυνση
Διαταραχές κινητικότητας του λεπτού εντέρου
Η αποτυχία των κανονικών κινήσεων του εντέρου ενθαρρύνει τη στασιμότητα των τροφίμων και τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες που περιλαμβάνουν:
Χρόνιος διαβήτης που έχει ως αποτέλεσμα νευροπαθητική γαστροπάρεση
Σκληρόδερμα
Η ισχαιμία του εντέρου
Χρόνια παγκρεατίτιδα
Η επιβράδυνση της λειτουργίας της πεπτικής οδού που σχετίζεται με την ηλικία
Μετά από ιογενή λοίμωξη
Αμυλοείδωση
Υποθυρεοειδισμός
Σύνδρομα ανοσοανεπάρκειας
AIDS
Σοβαρή διατροφική ανεπάρκεια
Διάφοροι άλλοι παράγοντες
Η κίρρωση του ήπατος με πυλαία υπέρταση και ασκίτη συσχετίζεται με οπισθοδρομικά κύματα στο πρώτο τμήμα του δωδεκαδακτύλου
Μη αλκοολική κίρρωση του ήπατος
Κοιλιοκάκη ειδικά όταν ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται σε διαιτητική τροποποίηση χωρίς γλουτένη
Δεν έχουν ακόμη συγκεντρωθεί στοιχεία σχετικά με το κατά πόσον αυτό είναι αιτία ή αποτέλεσμα του SIBO. Η παραγωγή μεθανίου σε αναπνευστικές δοκιμασίες βρέθηκε να συνδέεται στενά με μια υποομάδα ασθενών με ΣΕΕ που διαμαρτύρονται για δυσκοιλιότητα. Ο ρόλος των αναστολέων της αντλίας πρωτονίων σε αυτή τη συσχέτιση με το ΣΕΕ δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί, αν και είναι γνωστό ότι η υποχλωρυδρία συνεισφέρει στο SIBO.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Σε ηλικιωμένους ασθενείς, το SIBO προκαλείται πιθανώς από τη μείωση της κινητικότητας του εντέρου, αν και η υποχλωρυδρία και η ανοσοκυτταρική ανεπάρκεια μπορεί να παίζουν βοηθητικό ρόλο.
Χρόνια παγκρεατίτιδα
Σε χρόνια παγκρεατίτιδα, υπάρχει φλεγμονή του βλεννογόνου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα μειωμένες εντερικές κινήσεις, εκτός από την δυσκινησία που προκαλείται από τα ναρκωτικά αναλγητικά που συνήθως προδιαγράφονται σε αυτή την κατάσταση. Στο σκληρόδερμα, περίπου οι μισοί ασθενείς έχουν βρεθεί ότι έχουν SIBO, ειδικά αν έχουν συμπτώματα που σχετίζονται με το έντερο.
Επιπλοκές
Οι επιπλοκές μιας τέτοιας υπερανάπτυξης περιλαμβάνουν:
Ο υποσιτισμός οφείλεται στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών από την υπερβολική βακτηριακή ανάπτυξη
Φλεγμονή του βλεννογόνου λόγω των ενδοτοξινών που απελευθερώνονται από τον υψηλό αριθμό βακτηρίων και τα μη φυσικά βακτηρίδια που αναπτύσσονται από το κόλον, τα οποία μπορούν να αυξήσουν την εντερική διαπερατότητα και να μειώσουν περαιτέρω την εντερική απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών από τα τρόφιμα.
Φυσιολογικοί φραγμοί στην εκδήλωση SIBO
Οι δύο πιο συνηθισμένοι υποκείμενοι παράγοντες περιλαμβάνουν η μείωση της γαστρικής οξύτητας και η μείωση της εντερικής κινητικότητας.
Το υδροχλωρικό οξύ στο στομάχι είναι ικανό να θανατώνει τους περισσότερους οργανισμούς που εισέρχονται στο στομάχι από το στοματοφάρυγγα. Έτσι, τα βακτήρια σπάνια βρίσκονται στο στομάχι και στο άνω λεπτό έντερο. Η υποχλωρυδρία είναι ένας παράγοντας κινδύνου και συσχετίζεται συχνά με τον αποικισμό του Helicobacter pylori ή με τη γήρανση, αν και το ίδιο το SIBO μπορεί να προκαλέσει ψευδώς θετικά αποτελέσματα για το Η. Pylori λόγω της αντίδρασής του με ουρία στην εξέταση. Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, όπως οι αναστολείς των υποδοχέων της ομεπραζόλης και της ισταμίνης 2, μπορούν επίσης να προάγουν το SIBO όταν χρησιμοποιούνται μακροπρόθεσμα, όπως 4 εβδομάδες.
Η κινητικότητα του λεπτού εντέρου διατηρείται από δυνάμεις προώθησης που δημιουργούνται από τον κυκλικό και διαμήκη λείο μυ του τοιχώματος του λεπτού εντέρου. Αυτά σχηματίζουν κύματα, τα οποία ωθούν τα τρόφιμα προς το κατώτερο τμήμα του πεπτικού σωλήνα γρήγορα και εμποδίζουν τα βακτήρια να αποικίσουν το ανώτερο λεπτό έντερο.
Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν:
Η ακεραιότητα του βλεννογόνου
Η παραγωγή βλέννας για να σχηματίσει ένα στρώμα πάνω από την επιφάνεια του βλεννογόνου
Τα ισχυρά ένζυμα που υπάρχουν στις εντερικές, παγκρεατικές και χολικές εκκρίσεις
Τα προστατευτικά εντερικά συναφή βακτήρια
Μηχανικές και φυσιολογικές δράσεις της ειλεοτυφλικής βαλβίδας, η οποία προστατεύει τον τελικό ειλεό από την χλωρίδα του παχέος εντέρου
Περισσότερα άρθρα
Σύνδρομο εντερικής μικροβιακής υπερανάπτυξης (SIBO)
Τι είναι το σύνδρομο εντερικής μικροβιακής υπερανάπτυξης (SIBO-Small Intestine Bacterial Overgrowth)